Condes Portugués
passats en gascon negue
L'ors
I avè un còp dus caçaires dont n'avèn pas un ardit a la pòcha.
Qu'anoren end un establiment perpausar la venta d'ua pèth d'ors.
Tanlèu lo contracte es estat signat, se'n son anats dens lo bòsc entà esperar l'ors.
Sobte, los dus caçaires que s'arretrobèren en preséncia d'un ors redobtable,
l'un que garrapèt end un aubre a hum, mentre que l'aut n'avent pas lo temps de s'escapar,
s'es ajacat e qu'a hèit lo mòrt .
L'ors que s'es apressat d'eth e que l'a ruquejat dinc a qu'ic dèishi e desapareishi .
Lo companh sus l'aubre que dravèt e que demandèt a'u dont èra ajacat çò que l'ors l'avè dit,
pr'amor l'avè longtemps vist lo parlar a l'aurelha.
- Que m'a dit, ce responot lo son amic, qui èra tostemps plan riscat de vénder la pèth d'un ors viu.
La vop e lo hasan
Aporat sus un aubre, que cantèva lo hasan, quan passèt au redís la vop.
- Grana novèla, companh hasan, ce cridèt la vop, hòrt gaujosa.
- Qué de nau ?
- Lo governament qu'a decidit de méter fin a la guèrra entre los animaus e establir la patz generau.
Que sui bien contenta : dravatz, companh, que ves vui abraçar.
- Aqueth decret dont pàrlatz qu'es dijà coneishut de tots los animaus ? ce demandèt lo hasan .
- L'ignorància ne desencusa pas lo non-respècte de la lei. Perqué lo companh pausa aquera question ?
- Que vèi vir deu naishent caçaires dab un hèish de cans.
La vop, a pena informada de la proximitat deus cans aus conilhs, deus lebrèrs e deus caçaires de perditz, que's metot au fresc.
Lavetz lo hasan lo cridèt :
Muisha'us la lei ! Muisha'us la lei !
Lo porquèr
Qu'èra un òmi maridat e qu'avè un gojat dont güeitèva los sons pòrcs.
Qu'anot lo gojat un còp dens lo pastenc, un òmi que s'apressèt d'eth e lo dit :
— E los me vendes aquiths sèt pòrcs ?
— Ne'n vendi pas que sheis, mès lo mon encon que'm balharà las soas codas e las soas aurelhas.
Lo contracte qu'estot concludit ; lo gojat que recebot l'argent, e aquí que piquèt las aurelhas e las codas deus sheis pòrcs.
Arribat end un estanh, qu'en·honsèt dens la hanha las aurelhas e las codas deus sheis pòrcs, e que sepelit lo setau pòrc a la meitat deu còs. Qu'es anat cridar de cap au mèste, entà que l'ajudèssi tirar los pòrcs dont èran tombats dens lo pesquèr.
Lo mèste que vinot, e tanlèu que'u tirèt las codas dens la man, de paur de pèrder tots los pòrcs, que ditz au servidor :
— Torna a nòste e ditz a la hemna de't balhar duas palas.
Lo vailet que sabè lo mèste avè duas pòchas d'argent, qu'es tornat e qu'a dit a la hemna :
— Lo patron ditz que'm va balhar las duas pòchas d'argent.
La hemna qu'a avut dobtes, mès lo vailet qu'a dit que virré au taulèr e que'u domandèssi si èran las duas. Qu'a domandat a la soa hemna :
— Qu'atz las duas ?
— Quiò, balha'u las duas! - ce cridèt de lunh lo bordilèr.
La hemna ne sabè pas qu'èra las palas e que li a balhat los sacs d'argent .
Lo gojat que'us a ajucats e qu'a pres un aut camin e qu'a trobat un cèrvi, que l'a tuat e lo a desarrigat los budèths qu'a metut dens la soa camisa.
Apressant un òmi que coneishè lo son patron, qu'a començat de díser :
— Disha-me te copar las tripas.
Que's metot a copar lo cèrvi, e lo mèste quòn aprenot l'avè raubat lo gojat que partit en córrer e trobèt suu camin lo son companh, a qui avè domandat si avè vist passar lo vailet.
E l'aut de respóner :
— Que l'èi vist, e qu'a hèit ua causa : qu'a tirat las tripas e que'us a copadas entà córrer mèi viste. Qu'ic harèi tot parelh entà'u gahar.
Que s'es copat las tripas e cad mòrt.
Lo gojat, quan l'a aprés, qu'es tornat e es anat véder la soa mèsta dont èra vedoa, e maridat dab era.